Moet iemand die A zegt ook B zeggen?

De commissieleden in Grave moeten vaak een keuze maken. Over vergaderingen van de raadscommissie in Grave leven op de publieke tribune veel vragen, maar één ding is duidelijk. De belangrijkste taak van de commissie lijkt te zijn dat wordt bepaald of een raadsvoorstel dat is besproken in de raadsvergadering als A-stuk wordt behandeld, of als B-stuk. 

In de verordening op de raadscommissie is niet aangegeven wat met A- en B-stuk wordt bedoeld. Het volgende citaat van de website zegt over de taak van de commissie “De fracties stellen in de commissievergadering hun vragen over een voorstel en bespreken het voorstel met de portefeuillehouder (wethouder of burgemeester). De commissie geeft vervolgens een advies over de behandeling in de raad. Steunen alle partijen het voorstel dan is het niet meer nodig om het voorstel in de raad te bespreken. Dan is het een A-stuk (hamerstuk) in de raad.”

Wikipedia geeft als definitie van “Hamerstuk”:  Een hamerstuk is een te behandelen vergaderstuk, waarvan voorgesteld wordt (of vastgesteld is) dat het zonder discussie of stemming goedgekeurd kan worden. De voorzitter kan het dan "afhameren".  De achtergrond is dat een gemeenteraad nu eenmaal een aantal formele besluiten moet nemen en dat moet in een officiële vergadering. Meestal zijn het onderwerpen die een intern karakter hebben en zeker voor het publiek niet interessant zijn. Door die voorstellen in een rijtje af te handelen kunnen de leden  van de raad ondertussen, afhankelijk van de plek in de vergadering, hun papieren uitpakken dan wel opruimen (tegenwoordig tablet inschakelen dan wel uitzetten).

In de Graafse gemeenteraad mogen wel stemverklaringen worden afgelegd. Dat is vreemd want ook een stemverklaring is een onderdeel van discussie en alleen maar zinvol als je afwijkend wil stemmen..

In Grave is strikt genomen het enige criterium dat niemand nog bereid is zijn of haar mening te veranderen en dat dus direct tot stemming kan worden overgegaan, te beginnen met de stemverklaring.

Omdat slechts één commissielid voldoende is om een voorstel tot B-stuk te verklaren is de vage regeling van Grave in de praktijk geen echt probleem. 

Waarom ik me nu opeens zo druk maak over dit detail is omdat er in de commissie Inwoners en Bestuur een raadsvoorstel is geweest waarover de hele raad het met elkaar eens is dat het een goed voorstel is en dat het moet worden aangenomen. Het is volgens de Graafse criteria tot A-stuk verklaard en dat vind ik jammer.

Het gaat over de rol van de gemeente bij het inburgeren van statushouders in ons land. Gezinshereniging kan daarin een belangrijke rol spelen. Inburgeren is  al niet eenvoudig en als je vrouw en kinderen nog in het land verblijven waar jij bent ontvlucht is het leren van de Nederlandse taal en gewoonten niet je eerste aandachtspunt. 

Het voorstel is opgesteld naar aanleiding van een motie uit de raad en heeft een gedegen voorbereiding gehad. Blijkens de toelichting van de wethouder neemt Grave hiermee ook een uniek besluit. Zo’n besluit verdient aandacht en fanfares. Door het als B-stuk te behandelen zou de raad kunnen laten zien dat als het er werkelijk op aan komt de Graafse gemeenteraad meer is dan een kissebissende besluitenautomaat. Laten zien dat je wat kunt is een vorm van positieve communicatie.

Vandaar!